Leyla Yunus yeni işgəncələrdən yazır

Həbsdə saxlanılan hüquq müdafiəçisi bu dəfə özünə qarşı mənəvi təzyiqlərdən, kameraya soxulan qara paltolu kişilərin onu alçaltmasından və təhqir etməsindən yazır

Leyla Yunusun bu məktubunu onun qızı Dinara Əliyeva yayıb. AzadlıqRadiosu məktubun contact.az saytında dərc olunmuş rusca mətnini Azərbaycan dilində təqdim edir. AzadlıqRadiosunun məktubda təsvir olunan hadisələri dəqiqləşdirmək imkanı yoxdur. Ədliyyə nazirliyi və Ombudsman aparatı bir qayda olaraq belə məlumatları təkzib edirlər. Lakin bu məktubda yazılanlar o qədər sarsıdıcıdır ki, onun məzmunundan doğan ictimai təhlükə ehtimalı, Azərbaycan rəsmilərinin Leyla xanımın təhlükəsizliyinə təminatlarının deklarativliyi ilə ziddiyyətə girir.
 
...Noyabrın 25-i saat 17.30 radələri idi, hava qaralmağa başlayır, mən kameradakı taxçada mürgüləyirdim. Qəflətən qapı dəhşətli zərbə ilə açıldı və bir neçə kişi tələsik kameraya soxuldu. 
 
Dəqiq xatırlamıram, neçə nəfər idilər. Hamısı gənc idi, mülki geyimdəydilər, hamısının əynində palto vardi.
 
Dəhşətli dərəcədə qorxdum – sentyabrın 23-də başıma gələnlər gözlərim önündə dayandı. Həmin gün də beləcə içəri soxulan kişilər məni kameradan bayıra itələyib ayrıca bir otağa, mayor Yaqubovun yanına apardılar. Onun başıma endirdiyi zərbələrdən sentyabrın 23-dən bəri hər gün başımda elə güclü ağrılar olur ki, gəzə bilmirəm, başımı isti yaylıqla bağlamasam isə yatmaq mümkün olmur.
 
Bu dəfə içəri girən gənclər kameraya səpələndilər, onlardan biri - qara paltolu kişi mənim taxçama yaxınlaşdı,iyrənccəsinə gülümsəyib qəflətən dodaqları və əlləri ilə mənə ədəbsiz işarələr verməyə başladı. Bu işarələri küçə qadınlarına, fahişələrə göstərirlər.
 
Bədənim əsdi, qışqırdım: “siz kimsiz?”. O, əvvəlkindən də iyrənc təbəssümlə o biri kişilərə tərəf boylanıb mənə bir qədər də yaxınlaşdı.
 
Məni isteriya götürdü, vəhşicəsinə çığırmağa başladım. Ömrümdə belə isteriya ilə qışqırmamışdım. “Rədd olun! Əl vermərəm! Alçaqlar! Haramzadalar! Əclaflar” – deyə hayqırır, əsəbdən çırpınırdım.
 
Onlar çəkilib kənarda nəsə danışandan sonra kameradan çıxdılar. Mənim isteriya çırpıntılarım isə dayanmırdı. Yuxuya getmək olmurdu, sakitləşə bilmirdim.
 
Xəstə və yaşlı adama əziyyət verməkdən, onu təhqir etməkdən ləzzət alan belə kişiləri görəsən haradan alırlar?
 
Ertəsi günün səhəri əyinlərində forma daşıyan həbsxana işçiləri kameraya daxil oldular. Məni yenidən möhkəm qorxu tutdu. Nə dediklərini anlamırdım, elə hey ağlayırdım. Çıxıb getdilər. Günorta yenidən qayıtdılar və dedilər ki, həkimləri təhqir etdiyimə görə mənə töhmət verilib.
 
Məni fiziki cəhətdən tamamilə məhv ediblər. İndi də məqsədləri alçaltmaqla, təhqirlərlə mənəvi cəhətdən məni tam sıradan çıxartmaqdır.
 
Leyla Yunus
 
27.11.2014

Google+ WhatsApp ok.ru