PEYĞƏMBƏRİ-ƏKRƏMİN (S) ƏBUZƏR QİFARİYƏ NƏSİHƏTİNDƏ

PEYĞƏMBƏRİ-ƏKRƏMİN (S) ƏBUZƏR QİFARİYƏ NƏSİHƏTİNDƏ

-- MƏSCİDİN ƏDƏB QAYDALRI

Peyğəmbəri-Əkrəm (s) öz səhabəsi Əbuzər Qifariyə buyurur:

یَا اباذر! الْکَلِمَةُ الطَّیِّبَةُ صَدَقَةٌ، وَ کُلُّ خُطْوَةٍ تَخْطُوهَا إِلَی الصَّلَاةِ صَدَقَةٌ،

“Ey Əbuzər! Pak və yaxşı söz sədəqədir. Həmçinin namaza doğru atılan hər qədəmin özü də sədəqədir.”

یَا اباذر! مَنْ أَجَابَ دَاعِیَ اللَّهِ وَ أَحْسَنَ عِمَارَةَ مَسَاجِدِ اللَّهِ، کَانَ ثَوَابُهُ مِنَ اللَّهِ الْجَنَّةَ،

“Ey Əbuzər! Məscidə dəvət edənə ləbbeyk deyən və məscidi gözəl şəkildə abadlaşdıran şəxsin Allah tərəfindən mükafatı cənnətdir.”

فَقُلْتُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ کَیْفَ تُعْمَرُ مَسَاجِدُ اللَّهِ،

Əbuzər soruşur: “Ey Allahın Rəsulu, atam-anam sənə qurban! Allah məscidləri necə abadlaşar?”

قَالَ لَا تُرْفَعُ فِیهَا الْأَصْوَاتُ وَ لَا یُخَاضُ فِیهَا بِالْبَاطِلِ، وَ لَا یشتر (یُشْتَرَی) فِیهَا وَ لَا یُبَاعُ وَ اتْرُکِ اللَّغْوَ مَا دُمْتَ فِیهَا فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَا تَلُومَنَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا نَفْسَکَ،

Peyğəmbər (s) cavabında buyurur: “1. Məsciddə hündürdən danışılmasın (səs-küy olmasın); 2. batil işlər görülməsin” 3. alış-veriş edilməsin; 4. nə qədər ki, məsciddəsən, boş və mənasız işlərdən çəkin. Əgər bunlara riayət etməsən, qiyamət günü ancaq özünü danlayacaqsan!”

یَا اباذر! إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یُعْطِیکَ مَا دُمْتَ جَالِساً فِی الْمَسْجِدِ، بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ دَرَجَةً فِی الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْکَ الْمَلَائِکَةُ، وَ تُکْتَبُ لَکَ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَ فِیهِ عَشْرُ حَسَنَاتٍ، وَ تُمْحَی عَنْکَ عَشْرُ سَیِّئَاتٍ،

“Ey Əbuzər! Məsciddə oturduğun müddətdə çəkdiyin hər nəfəsin qarşılığında Allah-Taala sənə behiştdə bir dərəcə əta edər, mələklər sənə salam göndərər, sənin çəkdiyin hər nəfəsin müqabilində sənin üçün (əməl dəftərinə) on savab yazılar və on günah (əməl dəftərindən) silinər.”

یَا اباذر! أَ تَعْلَمُ فِی أَیِّ شَیْ ءٍ أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ، اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ

“Ey Əbuzər! Heç bilirsənmi ki, “...Səbir edin, bir-birinizə səbrə dəvət edin, hazır olun və Allahdan qorxun ki, bəlkə nicat tapasınız! – ayəsi (“Ali-İmran”/200) nə haqda nazil olub?

قُلْتُ لَا أَدْرِی فِدَاکَ أَبِی وَ أُمِّی،

Dedim: “Atam-anam sənə qurban, bilmirəm!”

قَالَ فِی انْتِظَارِ الصَّلَاةِ خَلْفَ الصَّلَاةِ

Həzrət buyurdu: “Namazdan sonra namazın intizarında olmaq barədə (nazil olmuşdur).”

یَا اباذر! إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ فِی الْمَکَارِهِ مِنَ الْکَفَّارَاتِ، وَ کَثْرَةُ الِاخْتِلَافِ إِلَی الْمَسَاجِدِ فَذَلِکُمُ الرِّبَاطُ،

“Ey Əbuzər! Çətin şəraitdə (məsələn, soyuq havada) gözəl dəstəmaz almaq kəffarədəndir (günahların kəffarəsidir). Həmçinin məscidə çox get-gəl etmək ayədə işarə olunmuş “ribat”dır (cihada hazırlıqdır).”

یَا اباذر! یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی، إِنَّ أَحَبَّ الْعِبَادِ إِلَیَّ الْمُتَحَابُّونَ مِنْ أَجْلِی الْمُتَعَلِّقَةُ قُلُوبُهُمْ بِالْمَسَاجِدِ وَ الْمُسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ، أُولَئِکَ إِذَا أَرَدْتُ بِأَهْلِ الْأَرْضِ عُقُوبَةً، ذَکَرْتُهُمْ فَصَرَفْتُ الْعُقُوبَةَ عَنْهُمْ

“Ey Əbuzər! Allah-Taala buyurur: Mənim üçün bəndələrimin ən sevimlisi o kəslərdir ki, Mənə görə bir-birinə məhəbbət bəsləyir, qəlbləri məscidə bağlıdır və dan üzü istiğfar edirlər (günahlarının bağışlanmasını diləyirlər). Onlar elə kəslərdir ki, əgər yer əhlinə əzab göndərməli olsam, onlara görə (camaatın arasında olduqları üçün) həmin əzabı yer əhlindən götürərəm.”

یَا اباذر! کُلُّ جُلُوسٍ فِی الْمَسْجِدِ لَغْوٌ إِلَّا ثَلَاثَةً، قِرَاءَةُ مُصَلٍّ أَوْ ذِکْرُ اللَّهِ أَوْ سَائِلٌ عَنْ عِلْمٍ،

“Ey Əbuzər! Üç haldan başqa, insanın məsciddə oturmasının faydası yoxdur: Ya namaz qılıb Quran oxusun, ya Allahı yad edib zikr desin, ya da elm öyrənməklə məşğul olsun.” (“Biharul-ənvar”, 83-cü cild, səh.239; “Məkarimul-əxlaq”, 2-ci cild, səh.374.)

(Maide.az)

Google+ WhatsApp ok.ru