Qurani-Kərimdə ən ümidverici ayə hansıdır?

Bir gün İmam Əmirəlmöminin Əli (ə) üzünü camaata tutub buyurdu:
 
أَیَّةُ آیَةٍ فِی کِتابِ اللهِ أَرجی عِندَکُم؟
 
“Sizcə, Qurani-Kərimdə ən ümidverici ayə hansıdır?
 
Bir nəfər dedi:
 
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاء
 
“Şübhəsiz, Allah Ona şərik qoşulmasını bağışlamaz və ondan başqasını istədiyi şəxs üçün bağışlayar.” (“Nisa”, 116 və 48.)
 
İmam (ə) buyurdu:
 
حَسَنَةٌ وَ لَیست إیّاها
 
“Bu ayə gözəldir, amma o deyil.”
 
Başqası dedi:
 
وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً
 
“Hər kim pis bir iş görsə, yaxud özünə zülm etsə, sonra Allahdan bağışlanmaq diləsə, Allahın bağışlayan və mehriban olduğunu görər.” (“Nisa”, 110.)
İmam (ə) buyurdu:
 
حَسَنَةٌ وَ لَیست إیّاها
 
“Bu ayə də gözəldir, amma o deyil.”
 
Başqa bir nəfər dedi:
 
قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
 
“De: “Ey Mənim (günah vasitəsilə) özlərinə zülm etməkdə həddi aşan bəndələrim, Allahın rəhmətindən ümidinizi üzməyin...” (“Zumər”, 53.)
 
İmam (ə) buyurdu:
 
حَسَنَةٌ وَ لَیست إیّاها
 
“Bu ayə də gözəldir, amma o deyil.”
 
Biri də belə dedi:
 
وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ
 
“O kəslər ki, çirkin bir iş gördükdə və ya özlərinə zülm etdikdə, Allahı yada salar və günahları üçün bağışlanmaq istəyərlər...” (“Ali-İmran”, 135.)
İmam (ə) buyurdu:
 
حَسَنَةٌ وَ لَیست إیّاها
 
“Bu ayə də gözəldir, amma o deyil.”
 
Bu zaman camaat arasında hay-küy yarandıqda, İmam Əli (ə) buyurdu:
 
ما لَکُم یا مَعشَر المُسلِمینَ؟
 
“Ey müsəlmanlar, sizə nə olub?”
 
Dedilər:
 
لا وَاللهِ ما عِندَنا شَیءٌ!
 
“Allaha and olsun, biz bu haqda bir şey bilmirik!”
 
İmam Əli (ə) buyurdu:
 
سَمِعتُ رَسُولَ اللهِ (ص) یَقُولُ: أرجی آیةٍ فِی کِتابِ اللهِ 
 
“Peyğəmbəri-Əkrəmin (s) belə buyurduğunu eşitdim: Allahın kitabında ən ümidverici ayə budur:
 
وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ
 
“Namazı gündüzün iki tərəfində və gecənin bəzi vaxtlarında qıl. Həqiqətən, yaxşılıqlar pislikləri yuyub aparar...” (“Hud”, 114.)
 
Sonra o Həzrət mənə buyurdu:
 
یا عَلِیُّ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً إِنَّ أَحَدَکمْ لَیقُومُ إِلَی وُضُوئِهِ فَتَسَاقَطَ عَنْ جوَارِحِهِ الذُّنُوبَ فَإِذَا اسْتَقْبَلَ اللَّهَ بِوَجْهِهِ وَ قَلْبِهِ لَمْ ینْفَتِلْ عَنْ صَلَاتِهِ وَ عَلَیهِ مِنْ ذُنوبِهِ شَیْ ءٌ کمَا وَلَدَتْهُ أُمهُ
 
“Ey Əli, məni haqq ilə müjdələyən və qorxudan olaraq göndərənə (Allaha) and olsun! Hansı biriniz dəstəmaz almaq üçün ayağa qalxsa, günahları bədən üzvlərindən tökülər. (Namaz qılmaq üçün) üzü və qəlbini Allaha doğru çevirdikdə, namazı qurtarana qədər anadan doğulduğu kimi, bütün günahları bağışlanar.”
 
Sonra buyurdu:
 
يا عَلىُّ! إنّما مَنزِلَةُ الصَّلواتِ الخَمسِ لِاُمَّتى كَنَهرٍ جارٍ عَلى بابِ أَحَدِكُم لَو كانَ فِى جَسَدِهِ دَرَنّ ثُمَّ اغتَسَلَ فِى ذلِكَ النَّهرِ خَمسَ مَرَاتٍ فِى اليَومِ أَكانَ يَبقى فِى جَسَدِهِ دَرَنٌ فَكَذلِكَ وَاللهِ الصَّلواتُ الخَمسُ لِاُمَّتى
 
“Ey Əli! Ümmətim üçün (gündəlik) beş namaz evinizin kənarından axan çayı xatırlayır. Elə təsəvvür edirsiniz ki, bədəni çirkli olan şəxs gündə beş dəfə həmin çayda yuyunsa, onun bədənində çirk qalarmı? Allaha and olsun, (gündəlik) beş namaz da belədir!” (“Biharul-ənvar”, c.79, səh.220.)
 
Maide.az – Maarif bölümü