Əgər bu hadisə Şeyx Müfid və Seyid ibn Tavus kimi şəxslərin mötəbər kitablarında qeyd olunmasaydı, ona inanmaq həddən artıq çətin olardı. Amma bu rəftarlar danılmaz bir həqiqətdir. Həmin alçaq, imansız və dünyapərəst insanlardan pak və məsum xanədana qarşı elə əzab-əziyyətlər baş verdi ki, onlara görə göylərin dağılmasının, fələyin çarxının dayanmasının, yerin dağılmasının, insanlar və cinlərin həmişəlik olaraq ağlar qalmasının yeri var idi. Bu, elə bir hadisə idi ki, hər bir vicdanlı insanın qəlbini titrədir və onu tükənməz bir qəm-kədərə düçar edirdi. Görəsən, müsəlman camaatın bu səhnələrə şahid olduğu halda, sakit qalmasına inanmaq olarmı? Bu səhnələri gördükləri halda, kufəlilər necə rahat yata bildilər?! Necə asudəliklə yaşayıb gülə bildilər?! Onların tarix boyu başlarını aşağı salmaları və hətta bir-birinin üzünə baxmamasının yeri var. Uf, bu imansız və vəfasız camaatın əlindən! (”Aşura – Tarixin ən böyük qəhrəmanlıq salnaməsi”, Ayətullah Məkarim Şirazi, səh.587-588.)